Evrensel'den Metehan Ud'un haberine göre, Uğur Mumcu Kültür Merkezi, Uzundere Rekreasyon Alanı ve Kara Fatma Parkı sosyal tesislerinde garson, aşçı, temizlikçi ve kasiyer olarak çalışan 22 işçi, 2 bin lira olan ücretlerinin DİSK’in açıkladığı asgari ücret tutarı olan 2 bin 800 TL’ye çıkarılmasını ayrıca 200 TL’lik yol, yemek ve aile yardımı, geçen yıldan kalan 4 bin 500 lira fazla mesai ücretinin yatırılmasını talep etmişti. Karabağlar Belediyesi Spor AŞ ise işçilere yüzde 20 zam teklif etmiş ayrıca geçen yıldan fazla mesai ücretinin ise ancak 2 bin 500 TL’sinin ödenmesini önermişti.
9 yıldır kasiyer olarak çalışan Rahim Erdoğan, aldıkları 2 bin liralık ücretle geçinmenin zor olduğunu ifade ederek, “3 çocuğum var, ikisi okuyor. 2 bin lira ile yaşamak haliyle de yetmiyor. Zaten hayat zor idi krizle birlikte bizim için daha da zorlaştı. Çoğu aylar içerideyiz. Pazarı daha da ucuza kapatmak için hava karardıktan sonra gidiyoruz. Bir de yola para vermemek için Çimentepe’den işe yürüyerek gidip geliyorum” dedi.
"Geçinebilecek bir ücret"
Geçinebilecek bir ücret istediklerini ifade eden Erdoğan şunları söyledi:
“. Pasomuz olduğu için en azından işe bile rahatlıkla gidip gelelim. İlk defa greve çıkıyorum. Burada dayanışmayı öğrendim. Şimdiye kadar yalnız kalmadık ama daha çok desteğe ihtiyacımız var, özellikle sendikalardan. Bir de bizi belediye yönetimi ile karşı karşıya getirmeye çalışıyorlar. Biz buna karşıyız. Seçim öncesi de mecbur olduğumuz için greve gittik yoksa biz de istemezdik.”
"Evi satacağım"
İşçilerden biri de 57 yaşındaki Mülkiye Savurcu. Prim günü henüz dolmayan Savurcu’nun en az 2 yıl daha çalışması gerekiyor. 7 yıldır Karabağlar Belediyesi Uğur Mumcu Sosyal Tesislerinde çalışan Savurcu bulaşıkları yıkıyor. Daha önce iki çalışanın bulaşık yıkadığını belirten Savurcu diğer işçinin başka birime verilmesinden kaynaklı yalnız çalıştığını ve iş yükünün arttığını dile getiriyor.
Bozyaka’da oturduğunu ve yol masrafı yapmamak için işe yürüyerek gidip geldiğini belirten Savurcu, “Aldığımız para 2 bin 100. O da kesintilerle daha da düşüyor. Hele ki vergi dilimi ayı değiştiğinde. Ben de mecburen yürüyerek gidip geliyorum. 1 saat sürüyor. Aldığımız zaten yetmiyor. Eşim hasta olduğu için çalışamıyor. Tek başıma çalışıyorum. Bir de oğlum tekstilde çalışıyor. O da yakında evlenecek nasıl yapacağız bilmiyorum. Krediyi ödeyemediğim için evi satacağım. Belediyeden çok şey istemiyoruz. İlk defa greve çıkıyorum. Daha önce hiç sendikalı çalışma imkanım olmamıştı. Mücadelenin ne olduğunu bu yaşta öğrendim” dedi.
