Ergün AYAZ-Alişan KOYUNCU/İZMİT(Kocaeli), (DHA) - LÖSEMİ hastaları için kan bağışı yapılmasına dikkat çekmek amacıyla Adana\'dan İstanbul\'a pedal çeviren 39 yaşındaki Kemal Yücel, İzmit\'e ulaştı. 4 yıl önce beyin tümörü nedeniyle 6 yaşındaki oğlu Utku\'yu kaybeden, evlat acısının çok zor olduğunu söyleyen Kemal Yücel, \"Çocuklarımızı hayatta tutmak mümkünken neden kayıtsız kalalım. Hastanelerde tedavi gören çocuklarımız ilik nakli bekliyor. İlik nakli olursa yaşama tutunacaklar\" dedi.
Adana\'da oturan Kemal Yücel, 4 yıl önce oğlu Utku\'yu beyin tümöründen kaybedince hayatını çocuklara adadı. Çocuğunun organlarıyla 5 kişinin hayatını kurtaran Kemal Yücel, lösemi hastası çocukları kurtarmak için kan bağışı yapılmasına dikkat çekmek amacıyla \'Her Pedal Bir Umut\' projesini başlattı. Adana\'dan 17 Eylül\'de bisikletle yola çıkan Kemal Yücel, İç Anadolu, Batı Karadeniz ve Marmara\'daki illere bisikletle ulaşarak, vatandaşları kan vermeye davet etti. İzmit\'e ulaşan Kemal Yücel burada Kocaeli Bisiklet ve Doğa Sporları Kulübü grubu üyeleri tarafından il sınırında karşılandı.
Lösemi hastası çocuklar için ilik bağışına dikkat çekmek için yola çıktığını söyleyen Kemal Yücel, şöyle dedi:
\"Her pedal bir umut olsun\' diyerek 17 Eylül tarihinde Adana\'dan yola çıktım. Yola çıkış amacım lösemi hastası çocuklar için ilik bağışına dikkat çekmek. İlik bağışı konusunda toplumsal duyarlılığın artmasını sağlamak ve bilinçli donör oluşumunu etkilemek. Gittiğim yerlerde, yolda gördüğüm insanlara tek tek kök hücre bağışının önemini anlatıyorum. Onların bu konuda yanlış bilgileri var, doğru bilgiler ile değiştiriyorum. Kök hücre bağışının kan vermek kadar kolay, acısız, zahmetsiz bir iş olduğunu anlatıyorum. İnsanlar gerçekten bu konuda bilgi sahibi değil, bilgilendirmek istedim. Çünkü hastanelerde tedavi gören çocuklarımız ilik nakli bekliyor. İlik nakli olursa yaşama tutunacaklar.\"
Kemal Yücel hedefinin kök hücre bağışçısı sayısının artması olduğunu açıklayarak, şöyle konuştu:
\"Ülke nüfusunun yüzde 10\'u kök hücre bağışı yaparsa şayet nakil bekleyen tüm hastalarımız, tüm çocuklarımız yaşama tutunacak. Çocuklarımızı hayatta tutmak mümkünken neden kayıtsız kalalım. Evlat acısı çok zordur. Saçını okşadığınız evladınızın toprağını okşuyorsunuz. Ben de evladımı kaybettim henüz 6 yaşındaydı. Utku\'nun beyin tümörü vardı. Ameliyat oldu, tedavi gerçekleşti ama yaşama mücadelesini kaybetti maalesef. Başka çocuklar ölmesin diye, başka anne babalar bu acıyı yaşamasınlar diye organ bağışı yaptık ve 5 çocuğumuz yaşama tutundu. Şimdi Utku\'nun sayesinde 5 çocuk hayatta. Utku\'nun sayesinde 5 anne baba benim yaşadığım acıyı yaşamıyor. İstedim ki, benim gibi hiç kimse evlat acısı yaşamasın. İstedim ki, Utku gibi çocuklar okula gidebilsinler, yaşamlarını sürdürsünler.\"
