Cumartesi Anneleri, “Hurşit Külter’in yaşam hakkını kayıtsız şartsız korumakla görevli devlet yetkililerinden ses yok. Bir tek susmayan, Kerime Külter’in ‘Bütün anneler sorsun, Hurşit Külter nerede’ çağrısı. Bu çağrı insanlığadır. Bu çağrı hepimizedir. Susmayın Kerime Külter’in sesine ses verin” dedi.
Cumartesi Anneleri/İnsanları, gözaltında kaybedilen yakınlarının akıbetini sormak ve faillerin yargılanması talebi ile sürdürdükleri adalet arayışlarının 588’inci haftasında da Galatasaray Meydanı’nda bir araya geldi.
“Failler belli kayıplar nerede” pankartı açılan eylemde kayıpların fotoğrafları ve adalet arayışlarının simgeleyen karanfil taşındı.
Eylemde bu hafta, 1992 yılında gözaltında kaybedilen Hasan Gülünay’ın ve 37 gündür kendisinden haber alınamayan DBP Şırnak İl Yöneticisi Hurşit Külter’in akıbeti soruldu.
Eylemde ilk sözü, 1995 yılında gözaltında kaybedilen Hasan Ocak’ın ağabeyi Ali Ocak aldı.
Ocak, “Katliam sorumluları yargılanmalıdır Sivas’ın da yıldönümündeyiz, bu katliamı yapanlar ödüllendiriliyor” dedi.
Adaletin hak arayışçıları sayesinde sağlanabileceğini ifade eden Ali, Hurşit Külter’in akıbetinin açıklanmasını istedi.
Anne Külter: Tüm kayıplar bulunsun, bir daha analar ağlamasın
Hurşit Külter’in annesi Kerime Külter ise gönderdiği ses kaydında şunları ifade etti:
Mücadelenizi saygıyla selamlıyorum. Bilmeniz isterim ki ruhum ve canımla sizlerleyim.
Oğlum hala kayıp o sadece benim çocuğum değil hepiniz çocuğudur. Hurşit’i sormadığımız kimse kalmadı, ama ondan tek bir haber alamadık. Kimsenin çocuğu kaybolmasın diye mücadele ettik. Bir gün bunu mutlaka anlayacaklar. Onurlu ve sürekli bir barış olsun istiyoruz.
Oğlum Hurşit başta olmak üzere tüm kayıplar bulunsun, bir daha analar ağlamasın.”
“Babamla gurur duyuyorum”
Hasan Gülünay’ın oğlu Cihan Gülünay söz alarak,“Onun yarım bıraktığı türküyü, şimdi yoldaşları söylüyor. Önder İbrahim Kaypakkaya’nın Amed zindanlarında gösterdiği direnişi izledi babam ve devleti yenilgiye uğrattı onunla gurur duyuyoruz” dedi.
Haftanın basın açıklamasını okuyan Hepgül Bozoğlu, 1992 yılında gözaltında kaybedilen Hasan Gülünay’ın kaybediliş hikâyesini anlattı:
Gülünay ailesi Cumhurbaşkanı Demirel, İçişleri Bakanı Nahit Menteşe, Türkiye Büyük Millet Meclisi İnsan Hakları Komisyonu başta olmak üzere tüm mercilere başvurdu. Af Örgütü ve İnsan Hakları Derneği kampanyalar düzenledi ama Hasan Gülünay’dan haber alınamadı.
Kaybedenlerden hesap sormayan yargı, eşini arayan Birsen Gülünay’ı hapse mahkûm etti. Gülünay Ailesinin ve İHD’nin yaptığı bütün başvurular sonuçsuz kaldı.
Davada kovuşturmaya yer olmadığı kararı verildi, daha sonra dava AİHM’e taşındı.
“Faillerin 24 yıldır korunması bu ülkenin utancıdır”
Hasan Gülünay’ın gizlenen akıbetinin 24 yıldır açığa çıkartılmamış olması, bilinen faillerinin 24 yıldır cezasızlık zırhıyla korunması bu ülkenin utancıdır.
Hukuksuzluğu normalleştiren bir siyasal anlayış var. Bu topraklarda çatışma ve şiddetin sona ermesini, toplumsal dengelerin eşitlik ve özgürlük temelinde şekillenmesini talep eden herkesi düşmanlaştıran ve hedef alan bir siyaset geleneği var.
“Susmayın, Kerime Külter’in sesine ses verin”
“37 gündür Hurşit Külter’den haber alınamıyor. Hurşit Külter’in yaşam hakkını kayıtsız şartsız korumakla görevli devlet yetkililerinden ses yok. Her konuda konuşan, her konuda açıklama yapan Cumhurbaşkanı susuyor. Sorularımızı cevaplamaları gereken Başbakan susuyor. İçişleri Bakanı susuyor. Genel Kurmay Başkanı susuyor. Emniyet Genel Müdürü susuyor. Şırnak Valisi, Şırnak Emniyet Müdürü, Şırnak Cumhuriyet Başsavcılığı susuyor.
Bir tek susmayan, Kerime Külter’in ‘Oğlumu istiyorum’diyen sesi ve ‘Bütün anneler sorsun, Hurşit Külter nerede’ çağrısı. Bu çağrı insanlığadır. Bu çağrı hepimizedir. Susmayın, Kerime Külter’in sesine ses verin.”
