Frankfurter Allgemeine Zeitung‘un mülteci krizine ilişkin yorumunda şu satırları okuyoruz:
“AB üyesi ülkeler temel bir soruyu aydınlatmak durumundalar. Avrapa’ya daha fazla göçü kolaylaştırmak istiyorlar mı? Ve ayrıca ekonomik nedenlerle, ya da ülkelerinden ayrımcılık, siyasi kovuşturma ve savaşlar nedeniyle kaçmak durumunda kalanların Avrupa’ya göç etmesini de istiyorlar mı? Yoksa AB’nin dış sınırları üzerinden birliğin egemenliğini yeniden oluşturmak mı hedef? Bu amaçlanıyorsa, nasıl olacak? Böyle bir durumda mültecileri ülkelerine geri gönderme programlarının yoğunlaştırılması gündeme gelecektir. Ama Ortadoğu'daki kargaşalar ile Afrika’da nüfusun dayattığı baskılardan kaynaklanan sorunların uzun vadeli çözümleneceği en uygun yerin Avrupa olacağı gibi bir tavra da girilmemelidir. Avrupalıların herhalükarda yapabileceği birşey var, o da mültecilerin ülkelerini terk etmek zorunda bırakıldığı ortamların değişmesi için girişimlerde bulunmalarıdır.”
Südwest Presse adlı gazetenin aynı konudaki yorumunda da şu görüşlere yer veriliyor:
“Uzmanlar insan taciri çetelere karşı planlanan askeri operasyonların hedefine ulaşmayacağı konusunda hemfikir. Tahrip edilen her bir tekne karşılığında bu çeteler üç tekneyi devreye sokarak işlerini canice yürütmeye devam edecekler. Çetelerin sığınma bölgesi olan Libya’da kamu düzeni zaten çökmüş durumda, çetelerin kontrolü ya da takibi mümkün değil. Sadece ve sadece Avrupalıların kara kuvvetlerini kullanmalarıyla bunlar mümkün olabilir. Ancak böyle bir macera için AB'den de, BM’den de karar çıkması beklenemez. Sonuçta mülteciler için kota uygulanması da, teknelerin bombalanması da bir şey getirmez. Mültecilerin geldikleri ülkelerdeki durumun iyileştirilmesi gerekir. Ama Brüksel’in mülteciler için hazırladığı tasarıda bu konudan hiç bahsedilmiyor. Nobel Barış ödüllü AB bundan utanç duymalıdır.”
Freie Presse adlı gazetenin yorumunda da AB’nin mülteciler konusunda alacağı önlemlerin mülteci akınını kesemeyeceği belirtiliyor. Yorum şöyle devam ediyor:
“Bu nedenledir ki AB, insan tacirlerine karşı mücadelesini yoğunlaştırmak istiyor. Böyle bir girişimin riskleri büyüktür ve AB hızlı bir biçimde iç politik sorunların içine düşebilir. Ayrıca mülteci grupları Libya’nın sahillerinden başka bölgelere kayabilir. Tüm bu önlemler yerine Kuzey Afrika ülkeleri kendi sığınma ve göç sistemlerini oluşturmalıdır. Avrupa bu konuda yardımcı olabilir. Türkiye, Lübnan ve Ürdün gibi ülkelerdeki milyonlarca mültecinin de yardıma ihtiyacı bulunmakta. Sadece Avrupa’nın dış sınırlarını dikkate alarak mülteciler sorununu çözmek kuşkusuz mümkün olmayacaktır.”
