Yunanistan ve peşinden G. Kıbrıs'ın içine düştüğü durum gerçekten üzücü.

İflas eden G. Kıbrıs, kurtuluşu güney ve doğu kıyılarında petrol aramakta buldu.

Yunanistan da borçlarını ödeyebilmek için Ege'de petrol aramak istiyor. Malum ABD ambargosu nedeniyle Yunanistan artık İran’dan petrol alamıyor. O nedenle uzun zamandır duymadığımız 12 mil sorunu yeniden gündemimize gelecek gibi. Eminim bizim Piri Reis telaşlıdır bu aralar; yine “Doğan Akın'ın diline düşecez” diye!

Dahası var!

Son Fed tutanaklarını düşününce insanın aklına “gülme komşuna gelir başına” atasözü de gelmiyor değil. Ama bugünkü konumuz potansiyel “kızışma” hali ve iki tarafın Ege kıyılarındaki “Efe”lik gösterileri değil. Mamafih, Aydın ağabeyin pazar yazısından da esinlenmedik dersek, yalan olur.

Malum, geçen sene Yunanistan’a borç verenler, neredeyse yüzde 75 kayıpla alacaklarını tahsil etmeyi kabul etmek zorunda kaldı ve borcun kısmen silinmesi için saç - traşı tabir edildi.

Yüzde 75 saç - traşına rağmen Yunanistan’ın düzlüğe çıkması için on yıllarca büyük fedakarlıklar yapılması gerekecek.

"Zeus kerim."

Ancak Atina için bu sancılı tecrübe, ilk değil.

Millattan Önce 490 yılında Pers’ler, zamanın Yunanistan’ını (Aka) istila etmek isterler. Marathon kasabası yakınlarındaki geniş ovalarda çok kanlı bir muharebe yapılır. Pers’lerin kanlı istila girişimi Atinalı savaşçı Kallimachos tarafından püskürtülür. Ancak savaş başlamadan önce Kallimachos, sonunun nereye varabileceğini düşünmeden büyük bir vaatte bulunmuştur. Savaş sırasında öldürülen her Pers askeri için Tanrı Zeus’a genç bir keçi kurban etme sözü vermiştir.

Malum, bir isteği gerçekleştirmesi için Tanrı’ya verilen “can sözü”ne adak deniyor.

Savaş öyle çabuk ilerler ki, başarıyla sonuçlanan muharebe sonucunda meydanda 6,400 Pers askerinin cesedi sayılır.

O da ne? Atinalı’ların adak edilecek o kadar keçisi yok!

Ama söz sözdür ve dahası Zeus’a verilmiştir. Ne yapsın şaşkın Kallimachos?

Sözünü tutmak ve adağını yerine getirmiş olmak için onlarca yıl beklemek zorunda kalmış.

O zamanlar elbette ne Troyka varmış, ne de Turuva atını akıl eden Akalılar henüz “saç – traşı” nedir bilirmiş.

Hoş, "Bilse de Tanrı Zeus 1,600 keçiye razı olur muydu?" diye soranlarınız da olabilir. 

Örsan K. Öymen'in pek ilginç son yazısından öğrendiğimiz kadarıyla, Agnostikler'e göre o da muamma!