Çorum'un Osmancık ilçesindeki 15 Temmuz Şehitleri Anadolu Lisesi 11'inci sınıf öğrencisi 16 yaşındaki Edanur Şirin teleskop alabilmek için verdiği mücadeleyi zaferle kazandı. Şirin, Twitter hesabından teleskop mücadelesini anlattı. Şirin, "Derste aklıma bir fikir geldi. Milli Eğitim Bakanlığı madem isteğimi karşılayamıyor, bütçesi daha fazla olan kurumlara yöneleyim dedim.. Müftülüğe! Her cuma camiler için yardım toplanıyor, bir kere de bilim için toplansın, hem bilim ile İslam iç içe..." diye yazdı.
Doğan Haber Ajansı'nın (DHA) haberine göre, ailesinden ilçedeki sivil toplum kuruluşları, kamu kurumları, bakanlık, müftülük ve iş adamlarından destek isteyip, çeşitli firmalarla e-mail gönderen lise öğrencisi Edanur Şirin aldığı olumsuz yanıtlara rağmen pes etmedi. Okulda öğretmeniyle de konuyu paylaştı.
Şirin daha sonra İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü'ne giderek teleskopla ilgili hazırladığı dosyayı sundu. İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü'de konuyu kaymakamlığa iletti. Yapılan görüşmeler sonunda lise öğrencisi Edanur Şirin'in isteğinin yerine getirilmesine karar verildi. Kaymakamlıkta yapılan görüşme ardından öğrencinin okulunda astronomi ile ilgili bir kulübü kurulduğunu ve sponsor bulununca okul adına teleskop alınacağı sözü verildi. Edanur Şirin, teleskopla ilgili çok hayal kurduğunu, bu isteği gerçekleşeceği için de çok mutlu olduğu anlatırken, ilkokul öğrencilerinin de gökyüzünü gözlemleme şansı olacağını kaydetti.
Lise öğrencisi Edanur Şirin, teleskopla ilgili yaşadığı tüm süreci de Twitter hesabından yaptığı paylaşımlarla herkese duyurdu. Verdiği mücadele ve azimle takdir toplayan Edanur Şirin, Twitter hesabından yaşadıklarını şöyle anlattı:
"Şimdi size teleskop almak için nasıl çaba sarf ettiğimi ve nasıl başarıya ulaştığımı bir floodla anlatacağım. Teleskop almayı çok istiyordum. Bir yaz akşamı çatıya çıkıp yıldızlara baktım. Teleskop alsam onunla ne yapacağım diye düşündüm. Ailemin bana teleskop alamayacağını biliyordum. Fabrikalardan bağış toplayıp bir teleskop alayım diye düşündüm. Bu fikrimi ilk olarak anneme söylemiştim. Bana 'Delirdin mi?' dermişçesine baktılar. Sonra marka-model-fiyat listesi çıkardım. Bir markanın Türkiye distribütörüyle mailleştim. Bana özel fiyat vereceğini söyledi. Ama ortada para falan yoktu. Duraklama dönemine girdim. Teleskop alıp gözlem günleri düzenlemeyi hayal ettim hep. Bir gün felsefe hocama hayallerimden bahsettim. Asıl hikaye bundan sonra başlıyor. Fikirlerime destek olan felsefe hocamın da yardımıyla okulda bir bilim kulübü kurdum. İdare bana okulda bir pano verdi. O pano için yaklaşık 10 gün içerik hazırlamakla uğraştım ama bir kişi bile okumadı. Neyse... 2 hafta önce 5 saat boyunca bilgisayarda oturup en az 200-250 kişiye mail attım. Üniversite, şirketleri maile boğdum. Sadece 7 kişi mailime cevap verdi ama isteğimi karşılayamayacaklarını söylemek için... Dün derste aklıma bir fikir geldi. Milli Eğitim Bakanlığı madem isteğimi karşılayamıyor, bütçesi daha fazla olan kurumlara yöneleyim dedim.. Müftülüğe!
Her cuma camiler için yardım toplanıyor, bir kere de bilim için toplansın, hem bilim ile İslam iç içe (!)... Hatta eğer müftülük bana yardımcı olmazsa ben cuma namazı çıkışına tek başıma gidip, mendil açacaktım. Arkadaşlarım gazetecilere haber verecekti, kimsenin bana yardım etmediğini söyleyecektim. Medyaya düşersem yardım eden olurdu elbet! Kaymakamlık, milli eğitim müdürlüğü de aklıma geldi. Müftülükten önce kaymakam ve ilçe milli eğitim müdürünün yanına gidip onlarla görüştüm. Kaymakamlık, Milli Eğitim Müdürlüğü de aklıma geldi. Müftülükten önce kaymakam ve ilçe milli eğitim müdürünün yanına gidip onlarla görüştüm."
Edanur Şirin, 4-5 ay içerisinde umutsuzluğa kapılmadan çabalamaya devam ettiğini yazarken, çevresindekilerin kendisine inanmadığını ifade etti. Şirin, şunları ekledi:
"Başaracağıma inanmamaları beni daha da hırslandırdı. En son bugün ben kaymakamlığa gitmeden önce fizik hocam teleskop falan almazlar dedi. Birkaç saat sonrasında beni arayıp 'Nerdesin sen?' diye sordu. 'Kaymakamlıktan çıktım, okula geliyorum' dedim. 'Yaktın beni, gel, teleskop seçeceğiz' dedi. Okula gittiğimde hocalarımın beni tebrik edişini hayatım boyunca unutmayacağım...Sonuç olarak, kimsenin inancına ve desteğine ihtiyacımız yok. Vazgeçmeyince ve inanınca başarı kaçınılmaz arkadaşlar."