Ekonomi

Teksaslı petrolcü neden İstanbul’u tercih ediyor?

N. Malone Mitchell, Türkiye’ye Batı Teksas’ın sondaj alanındaki teknik bilgisini ve deneyimlerini taşıyor.

24 Ekim 2010 03:00

N. Malone Mitchell, 1.3 milyar dolarlık servetini, Teksas’ın batısında doğalgaz sahaları arayıp, bulup, biriktirip satarak kazandı. Ancak bugünlerde Türkiye’de çok fazla zaman harcıyor. Mitchell’in gezisi elbette Ege kıyılarının keyfini çıkarmak değil.

  
Şu anda 49 yaşında olan Mitchell, “Petrol ve doğalgaz sahaları bulmak hoşuma gidiyor” dedi. Bu yüzden, Türkiye’ye Batı Teksas’ın sondaj alanındaki teknik bilgisini ve deneyimlerini taşıyor. Halka açık bir şirket olan TransAtlantic Petroleum, geçtiğimiz iki yılda Türkiye’deki petrol ve doğalgaz projeleri için 150 milyon dolar harcadı. Şirketin ülkede halihazırda yaklaşık 1 milyon hektar arazisini buluyor. 
 
Bazıları Mitchell’in çabalarının anlamsız olabileceğini sorguluyor. BP gibi enerji sektörünün dev isimleri, Türkiye’nin Karadeniz kıyılarının açıklarında petrol araması yapmak istese de uzun bir süre önce kara üzerinde petrol arama fikrinden vazgeçtiler.
 
Şirketler, kara üzerindeki petrol ve doğalgaz sahalarının maliyetlerini karşılayacak kadar büyük olmadığını söylerken, Mitchell, onların yanıldığı kanıtlama konusunda ısrar ediyor.
  
Mitchell, Türkiye’nin konumunun, yani Avrupa’yla doğudaki enerji tedarikçileri arasındaki bağlantısı dikkate alındığında, maliyetin göze alınabilecek ölçüde olduğunu söylüyor.
 
Türkiye’deki doğalgaz komşu ülkelerde, 28 bin metreküpü 8 dolardan satılıyor. Bu da doğalgaz zengini ABD’deki fiyatları ikiye katlıyor.
 
Bununla birlikte, doğalgaz ve petrolünün yüzde 90’ını ithal eden Türkiye’nin 2020’ye kadar ikiye katlanması beklenen enerji talebini karşılamak için ülke içi üretimini artırması gerekiyor.
 
Mitchell, yeni sondaj tekniklerinin yeraltından doğalgaz çıkarma maliyetlerini azaltacağını söyledi ve “Türkiye’de karadan sondaj yapmak şu anda kullanılan tekniklerle çok zor” dedi.
 
Mitchell, Türkiye’deki ilk sondaj için gerekli fizibilite çalışmalarını tamamladı. ABD’de özellikle kayaların parçalanmasıyla yapılan bu çalışmalar, kirlilik yarattığı gerekçesiyle endişe yaratırken, Türkiye’de o denli büyük sıkıntılara neden olmuyor. Bu çalışmaların tek kötü tarafı, genelde şirketler petrol ya da doğalgaz bulma konusunda pek şanslı olmuyorlar.
 

25 yıldır bu işte

Mitchell, Teksas ve Colorado’da 1985 yılında petrol ve doğalgaz sahaları geliştirmeye başladı. Ancak en büyük patlamasını, 2006’da Batı Teksas’taki Pinon adlı doğalgaz sahasının çoğunluk hissesini Chesapeake Energy adlı doğalgaz devinin Tom Ward’a sattığı zaman yaptı.
 
TrasAtlantic şirketinin Türkiye’yle birlikte, Romanya ve Fas’ta da projeleri var. Romanya’da iki başarısız kuyu açma deneyimine imza attıktan sonra, Fas’ta da üç tane kuru petrol kuyusu açtı.
 
Türkiye’deki Şelmo doğalgaz sahası ise, şirket için daha gelecek vaat eden bir proje olarak görülüyor. TransAtlantic bu sahadan günde 1,500 ile 2 bin 500 varil petrole denk gelen üretim yapıyor.
 
Henüz tam olarak netleşmese de Mitchell, sahada şu anda 50 tane olan kuyuları, 150’ye çıkarmayı planlıyor.
 
Mitchell, Türkiye’nin Kuzey Irak sınırındaki fırsatları da değerlendirmeyi düşünüyor. Ancak şirketin en kısa zamanda yeni petrol kuyuları bulması gerekiyor çünkü şirket Haziran ayına kadar 31 milyon dolar zarar etti.