Fransa'nın başkenti Paris'te yaşayan Meral Tüzün'ün tedavisi imkansız hastalığa yakalanan kızı Berivan'ı yaşatmak için 17 yıl boyunca verdiği mücadeleyi anlatan kitabı, Fransa'da büyük ilgi uyandırdı.
"Max Milo" yayınevi tarafından basılan ve 5 Şubatta satışa çıkarılan "Une Derniere Preuve d'Amour: Mon Combat Pour ma Fille" (Son Bir Sevgi Kanıtı: Kızım İçin Verdiğim Mücadele) adlı kitap, Fransa'nın en büyük kitabevi zinciri Fnac'ta son bir hafta içinde en çok satılan 100 kitabin arasında girdi.
Meral Tüzün'ün kitabı, bir annenin 17 yıl boyunca bitkisel hayattaki kızını yaşatmak için verdiği mücadele ile birlikte Fransa'da ötanazi tartışmalarına da önemli ölçüde ışık tutuyor.
TF1 televizyon kanalı ve La Croix gazetesi, Meral Tüzün ile röportaja ve kitaba geniş yer verirken, ötanazi ile ilgili tartışmaları da kamuoyunun gündeme taşıdı.
Meral Tüzün, 17 yıllık bir mücadelenin ardından, kızının artık daha fazla ızdırap ve acı çekmemesi için 2007 yılında hastanede ölümüne izin vermişti.
Tüzün, 2005 yılında Fransa'da çıkan yasanın verdiği hakka da dayanarak, kızının acı çekmemesi için uyutulduktan sonra, dışarıdan sonda ile beslenme ve su borularının kesilerek ölümünün sağlanmasına onay vermişti.
Ötanazinin suç olduğu Fransa'da, 2005 yılında kabul edilen ve "Leonetti" adıyla anılan yasa, hastalıklarına çare bulunulamayan kişilerin, ağrılarının ilaçlarla dindirilmesi dışında, tedavilerine son verilmesine olanak sağlıyor.
1990 yılında daha 11 yaşındayken hastalığın ilk belirtilerini hisseden Berivan, yavaş yavaş sinir sisteminin çökmesinin ardından kısa bir süre sonra bitkisel hayata girmişti.
Alternatif tıbbı da denedi
Doktorların altı ile iki sene arasında yaşayacağı tahminlerine rağmen Meral Tüzün, kızının tedavisi için dünyanın dört bir yanındaki tıp merkezleriyle ilişki içine girmiş ve alternatif tıp dahil kızının tedavisi için farklı metotların denenmesine izin vermişti.
Kızının tedavisi için ABD ve İngiltere'ye giden ve buradaki tıp merkezlerinden de yardım alan Meral Tüzün, 17 yılın sonunda tedavi için bütün umutlarını yitirdikten sonra kızına artık daha fazla acı ve ızdırap çektirmenin haksızlık olacağı düşüncesine sahip olmuştu.
Fransa'ya eşiyle birlikte göçmen işçi olarak gelen ve tekstil fabrikalarında çalışan Tüzmen, kızı için hem 17 yıl süreyle verdiği mücadeleyi anlatmak, hem de ötanazi ile ilgili tartışmalara katkıda bulunmak için bu kitabı kaleme aldığını belirtiyor."