Özge Mumcu Aybars: 12 Eylül dünleri bugünleri yarattı, ama hayat yeniler bizleri

Özge Mumcu Aybars

1981'de doğdum, darbeden hemen sonraki yıl. 12 Eylül'ü, 2 yıl süren iç çatışmayı, o süreçte öldürülen akademisyenleri... Hepsini evde öğrendim. Babama, cezaevlerinden el emeği tesbih gönderirlerdi; öldürülen arkadaşlarının ağırlığını o küçücük yaşta hissettim.
Biriyle olan anısından bahsederken bir sessizlik...
12 Eylül, herkesi ayrı vurdu. En çok, babalarını annelerini, ailelerini sokak ortasında veya cezaevinde işkenceyle vuran, öldürenlerin yakınlarını...
12 Eylül'ü 24 Ocak kararları izledi; "kutsal devlet" anlayışını benimseyen bir 1982 Anayasa; bunları da islamcı akımların yükselişi ile o akımları bastırarak daha güçlü hale döndüren devlet politikaları...
Ve bugün. O dünler bugünleri yarattı... 

12 Eylül, toplumun belleğinde derin bir yaradır. Bu tarih, her ne kadar iktidarlar tarafından bir aklama için kullanılsa da, yaşayanların ve yakınlarını kaybedenlerin yüreğinde bitmek bilmeyen bir adalet arayışı ve iç sızısıdır.

Mamak Türküsü'ne takıldı aklım. Sonra biraz daha umutlu bir iki kelime yazayım dedim:

"Ne geçmiş tükendi, ne yarınlar
Hayat yeniler bizleri..."

Bu yazı, Özge Mumcu Aybars'ın kişisel Facebook hesabından alınmıştır