'Ders kitaplarında Ermeni meselesi ve misyonerler Türkiye'ye tehdit olarak gösteriliyor'

Taraf gazetesi yazarı Taner Akçam, okullarda okutulacak bazı ders kitaplarında Ermeni meselesinin, terörizmin ve misyonlerin Türkiye’nin ulusal güvenliğine karşı tehditler olarak gösterildiğini yazdı.

“Ders kitaplarında verilen mesaj kesindir: genç nesiller Ergenekon kafası ile yetiştirilmek isteniyor. İlkokul 8’inci sınıfta konuyla ilk defa karşılaşılan körpe genç beyinlere Türkiye’nin üç büyük ulusal güvenlik tehdidi ile karşı karşıya olduğu anlatılıyor. Ulusal güvenliğimize yönelik ilk tehdit Ermeni Meselesi, ikincisi Terörizm ve üçüncü büyük tehdit Misyonerler!” diyen Akçam, “Ders kitaplarında sadece, 'Ermeni Meselesi' ulusal güvenliğe yönelik büyük tehdit olarak okutulmuyor, ayrıca Ermeniler, yabancı emellere alet olup kışkırtılanlar; vatanı bölmek isteyenler; Türklere ve Müslümanlara saldıran ve katledenler; hatta bu emellerine ulaşmak için soykırım yalanı uyduranlar olarak tanıtılıyorlar” ifadelerini kullandı.

Taner Akçam’ın Taraf’ta “Yeni Türkiye’nin ders kitapları” başlığıyla yayımlanan (15 Eylül 2014 ve 16 Eylül 2014) yazı dizisi şöyle:

 

Yeni Türkiye’nin ders kitapları (I)

 

AGOS gazetesi gene güzel bir iş yaptı. Serdar Korucu, önümüzdeki yıl okullarda okutulacak ders kitaplarından Süryani ve Ermenilere ilişkin yazılanlardan bize bir demet sundu!

Serdar’ın yazısından esinlenip, şu kitaplara bir de ben bakayım, dedim ve sadece “Ermeni Meselesi” diye dillendirilen konuyla sınırlı bir tarama yaptım. Aslında bu taramanın, tüm Hıristiyanlar, Yahudiler, Aleviler ve diğer milletler için de yapılmasında fayda var.

Konuyu önemli kılan AKP’nin Yeni Türkiye projesi. Tayyip Erdoğan Cumhurbaşkanı seçimlerine bu sloganla girdi ve Yeni Türkiye’ye ilişkin bir Vizyon Belgesi açıkladı. Davutoğlu Hükümeti’nin programı da bu temelde yazıldı. Özetle, Cumhurbaşkanı ve Başbakanı ile AKP, Yeni Türkiye’yi kurmak için kolları sıvamış durumda.

Ayrıca hükümete yakın duran bazı aydınlar, başta Ermeniler olmak üzere Hıristiyan ve Yahudileri kurulmakta olunan Yeni Türkiye’nin kurucu unsuru olmaya davet ettiler. Bu daveti kabul etmeyen Ermenilere ve özellikle bazı kanaat önderlerine epeyce kızıldı ve ağır eleştiriler yöneltildi.

Özellikle bu davet nedeniyle de, Yeni Türkiye’nin kurucularının Ermeniler hakkında ne düşündüklerine, ders kitaplarında yazılanlar ışığında bakmakta büyük fayda var. Çünkü ders kitapları tam da zurnanın zırt dediği yerdir.

 

Ermeni meselesi ve misyonerler ulusal tehdit!

 

Ders kitaplarından çok şey öğrenebiliriz. Orada yazılanlar, bize hem Yeni Türkiye vizyoncularının Ermenileri nasıl gördüklerini anlatır hem de Türkiye’nin geleceğini kuracak genç nesilleri nasıl yetiştirmek istediklerini öğretir.

Ders kitaplarında verilen mesaj kesindir: genç nesiller Ergenekon kafası ile yetiştirilmek isteniyor. İlkokul 8’inci sınıfta konuyla ilk defa karşılaşılan körpe genç beyinlere Türkiye’nin üç büyük ulusal güvenlik tehdidi ile karşı karşıya olduğu anlatılıyor. Ulusal güvenliğimize yönelik ilk tehdit Ermeni Meselesi, ikincisi Terörizm ve üçüncü büyük tehdit Misyonerler!

Yanlış okumadınız! Malatya’da üç Hıristiyan’ın katledilmesi ve Hrant Dink cinayetinin nedeni olan Ergenekoncuların ulusal güvenlik tehdit anlayışları Yeni Türkiyeciler için de aynen geçerli. Yeni Türkiyeciler de, Ermeniler ve soykırım iddiaları ile Misyoner faaliyetlerini ulusal güvenliğimize yönelik en büyük tehdit olarak görüyor ve gençlerimizi bu bilgilerle yetiştiriyorlar!

Ders kitaplarında sadece, “Ermeni Meselesi” ulusal güvenliğe yönelik büyük tehdit olarak okutulmuyor, ayrıca Ermeniler, yabancı emellere alet olup kışkırtılanlar; vatanı bölmek isteyenler; Türklere ve Müslümanlara saldıran ve katledenler; hatta bu emellerine ulaşmak için soykırım yalanı uyduranlar olarak tanıtılıyorlar.

Elbette Yeni Türkiye vizyonu ile yola çıkanlar, ders kitaplarının en az bir yıl önceden hazırlanması gerektiği vb. gibi gerekçelerle, “henüz, Yeni Türkiye dersimizin o bölümüne gelmedik” diyebilirler. Ve bizden bir-iki yıl daha beklememizi, biraz daha sabretmemizi isteyebilirler.

Azla yetinmeyi seven birisiyim. AKP’nin 13-14 yıldır iktidarda olduğu vb. gibi kuvvetli bazı tezlerin arkasına sığınmadan, hükümetin, “kusura bakmayın, hemen değiştireceğiz” yollu bir açıklamasını kabul etmeye hazır olduğumu bildirmek isterim. Yeter ki kitaplarda yazılanlar için “kusura bakmayın” desinler. Çünkü yazılanlar için yapılabilecek tek şey özür dilemek ve kitapları piyasadan çekmektir.

 

Kurucu unsur mu yoksa bu ülkede nasıl yaşıyorsunuz sorusu mu?

 

Ders kitaplarında yazılanlara bakarak, Ermenilere yeni Türkiye’de kurucu unsur olmalarını önerenlere şaşırmamak elde değil. Aslında bu yazılanlardan hareketle, Ermenilere bırakın kurucu unsur olma teklifi yapmayı, onlara çok başka bir soru sormak daha doğru olur. Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı değerli Ermeniler, gençlerini, sizi düşman ve tehdit olarak göstererek yetiştiren bir ülkede nasıl yaşıyorsunuz? Çocukların bile bu zihniyetle eğitildiği bir ülkede yaşamak nasıl bir şeydir?

İşin özeti şu: Yeni Türkiye Vizyoncularının, Ermeniler üzerine söylediklerinde yeni hiçbir şey yok. Her şey eskisinin tekrarı. Bu tekrar sadece Esat Uras, Kamuran Gürün, Gündüz Aktan ve Yusuf Halaçoğlu gibilerin bayatlamış tezlerinin tekrarı ile sınırlı değil; askerî vesayet rejiminin Ergenekoncu zihniyetinin de bir tekrarı. Hepsi tek cümle: Ermeniler düşmandır ve ulusal güvenliğimize yönelik bir tehdittir.

Konuyu daha fazla uzatmadan sözü ders kitaplarına bırakalım.

 

İlköğretim T.C. İnkilap Tarihi ve Atatürkçülük

 

Kitap İlköğretim 8’inci sınıf için yazılmış, yazarı Salim Ülker. İki ayrı kitaptan oluşuyor. Birisi Ders Kitabı; diğeri Öğrenci Çalışma Kitabı. Konu her iki kitabın da Yedinci Ünite’sinde ele alınıyor. Ünitenin başlığı, Atatürk’ten Sonra Türkiye: İkinci Dünya Savaşı ve Sonrası. Ders kitabının 5’inci konusu Türkiye’ye yönelik tehditler. Konu başlığında amacın şu olduğu söyleniyor: “Bu konuda ülkemize yönelik iç ve dış tehditlerin neler olduğunu, bu tehditlere karşı duyarlı olmamız gerektiğini öğreneceğiz.”

Tehdidin amacı “devlet düzenini yıkmak” olarak tanımlanıyor. Peki, birinci ve en büyük tehdit ne? “Türk-Ermeni İlişkileri” ve çocuklardan tartışılması istenen soru, “Ermeni iddiaları karşısında ülkemizin haklılığını ortaya koymak için neler yap(ıl)malıdır?” Öğrenciler, “ülkemize yönelik iç ve dış tehditler karşısında üzerimize düşen görevler bulunmaktadır” denerek, “bu tehditler konusunda bilinçli olma(ya)” çağrılmaktadır.

Ders kitabında, Ermeni meselesinin bir ulusal tehdit olduğu öğretildikten sonra, öğrenci çalışma kitabı olarak hazırlanan kitapta da öğrencilere ödev veriliyor. 9’uncu etkinliğin başlığı Türkiye’yi tehdit eden güçler ve Milli Güvenlik. Öğrencilere verilen ödev de şu: “Ülkemize yönelik aşağıda yer alan tehdit unsurlarına karşı devlet ve vatandaş olarak yapılması gerekenleri noktalı yerlere yazınız.”

Birinci tehdit mi? Yanılmadınız, “Ermeni Meselesi”. Ve öğrencilerden ayrıca “Ülkemize yönelik tehditlere karşı milli siyasetimiz doğrultusunda oluşturulan Milli Güvenlik Kurulunun temel görevlerini” araştırmaları isteniyor.

Bunları okuduktan sonra, Hrant Dink cinayeti gibi cinayetleri işleyen kişilerin nasıl ortaya çıktığı konusunda bir şey yazmamı beklemiyorsunuzdur herhalde. Cevabı basit çünkü: onları okullarda biz yetiştiriyoruz!

 

Yeni Türkiye’nin ders kitapları (II)

 

Milli Eğitim Bakanlığı’nın 2014-5 ders yılında okullarda okutulmak üzere hazırladığı kitaplarda 1915 üzerine yazılanlara yakında bakmaya devam ediyorum. Geçen yazıda, İlköğretim T.C. İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük adlı kitaba bakmıştım. Şimdi Ortaöğretim Türkiye Cumhuriyeti İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük kitabına bakalım.

Bu kitap, bir komisyon tarafından yazılmış; doğrudan Milli Eğitim Bakanlığı yayını. Kitapta, 1909 yılında Adana’da 20.000 kişinin ölümü ile sonuçlanan Adana Katliamı, “Adana Ermeni Ayaklanması” olarak tanımlanmış. Dönemin İttihatçı Hükümetinin bile kullanmadığı, İttihatçıların Taşnaklarla birlikte 1909 Ağustos ayında yayınladıkları ortak bildiri ile ‘devrime karşı yönelmiş, karşı devrimci bir katliam’ olarak kınadıkları bir olaydan söz ediyoruz burada... Yani Yeni Türkiye’nin vizyoncuları 1909 İttihatçılarının bile gerisindeler.

Kitapta, bir sürü aslı astarı olmayan bilgi de var; ilk Ermeni sosyalist örgütü olan Hınçakların, “Ermeni Patriği Zaven Efendi tarafından 1877’de kuruldu(ğu)” bilgisi bu saçmalıklardan birisi. Ne yılı doğru ne Zaven’in kurucu olduğu. Hani nasıl olsa kimse bilmiyor, ne satarsan gider, uydur uydurabildiğin kadar durumu...

 

1915 Ermeni Olayları

 

Kitapta, 1915 Ermeni Olayları başlığı ile soykırım konusuna epey yer ayrılmış. Önce, Ermenilerin savaşta Ruslarla işbirliği yaptığı vb. gibi artık ezberlediğimiz ve içerikten yoksun bazı cümleler tekrar edildikten sonra, 1914-15 yılında Hınçak ve Taşnak örgütlerinin Anadolu’nun birçok yerinden isyanlar çıkarttığı anlatılıyor. Üstelik bu örgütler, “kendilerine katılmayan Ermenileri bile öldürmekten çekinmemişler”; ve hatta “kurtulmak istiyorsan önce komşunu yok et” diye bir de talimat yayınlamışlar. Bu talimat üzerine Ermeniler “eli silah tutan Türk erkeklerinin cephelerde bulunması ile savunmasız kalan Türk köylerine saldırarak birçok köyün halkını çoluk çocuk demeden” katletmiş.

Ermenilerin yaptıkları bununla da sınırlı kalmamış, ayrıca “Osmanlı kuvvetlerini arkadan vur(muş), Osmanlı birliklerinin harekâtını engellemiş, ikmal yollarını kesmiş, köprü ve yolları imha etmiş(ler)”; bununla da yetinmemişler, “Rusya’ya casusluk yapmış ve bulundukları şehirlerde isyan ederek Rus işgalini de kolaylaştırmışlardır.”

Bu satırları okurken bir şeyi de aklınızda tutun; sayıları çok ama çok azaltılmış olmakla birlikte, bugün Türkiye’de yaşayan Ermeniler var!

 

Ve kendinizi lütfen onların yerine koyun!

 

Kitaba göre, Çanakkale’de ölüm kalım savaşının verildiği bir sırada, Ermenilerin Ruslarla işbirliğinin engellenmesi için bazı önlemlerin alınması elbette kaçınılmazmış.

Tehcir yasası bu zorunluluğun ürünü olarak ortaya çıkmış ama tehcirin bir başka önemli amacı daha varmış. Ermenilerin hayatlarını korumak ve kurtarmak. Kimden mi? Yine Ermenilerden. Şaka değil, ciddi ciddi yazılan bu: “Bu yasa ile Ruslarla iş birliği yaparak katliama girişen Ermeniler, tehlike oluşturdukları için yaşadıkları illerinden güvenli bir Osmanlı toprağı olan Suriye’ye göç ettirildiler.”

Cümlenin düşüklüğünün kusuruna bakmayacağız. Bu bilgi bir diğer kitapta da tekrar edecek. Osmanlı Hükümeti, Ermenileri Ermeni çetelerinden kurtarmak için Suriye’ye sürme kararı almakla yetinmemiş, sürgün sırasında Ermenilerin güvenliği için her türlü tedbiri de almış.

“Osmanlı Devleti, savaş içinde olmasına rağmen göç ettirilen Ermenilerle ilgili tedbir ve önlemler almıştır. Göç ettirilen Ermenilerin vergileri ertelenmiş, diledikleri eşyalarını almalarına izin verilmiş, yol boyunca saldırılara karşı korumak ve ihtiyaçlarının giderilmesi için memurlar görevlendirilmiş, can ve mal güvenlikleri için karakollar kurulmuştur.”

Kitap tabii ki, Kurtuluş Savaşı’nın diğer cephelerine ilişkin de bir sürü deli saçması bilgi ile dolu ama onlar üzerine yazmayı başkalarına bırakalım! Diğer ders kitabında neler yazılmış ona bakalım!

 

Ortaöğrenim tarih kitabı

 

Kitap, 10’uncu sınıflar için yazılmış ve Osmanlı yönetimindeki Ermenilerin hayatlarını anlatmakla işe başlıyor. Yapılan tam bir cennet tasviri; detaylarına girmek doğru değil; “bu kadar da olsun artık, boş ver”, deyip geçmekte fayda var. Fakat, kitapta 1877-8 Osmanlı Rus Savaşı’na ilişkin ileri sürülen bir bilgi var ki, değme tarihçiye şapka çıkarttırır. Meğer Ruslara karşı 1877-8 savaşının kaybedilmesinin sebebi de Ermenilermiş; Ermeniler isyan etmişlermiş ve Osmanlı ordusunu arkadan kuşatmışlarmış ve Osmanlılar savaşı bu nedenle kaybetmişler, denen aynen şu:

“Osmanlı Devleti’nde ilk defa, bu savaş sırasında Ruslar tarafından kışkırtılan, Ermeniler de isyan ettiler. Ermeni çeteleri Rus orduları ile birlikte hareket ederek Türk askerinin iki ateş arasında kalmasına neden oldular.” Bu durum karşısında çaresiz kalan Osmanlılar ise ateşkes önerisinde bulunmak zorunda kalmışlar.

Bu bilgi daha önce herhangi bir kitapta tekrar edildi mi yoksa ilk defa burada mı dile getiriliyor bilemiyorum. Ama galiba, Yeni Türkiye’de yeni olan, yalana kuyruk eklemektir, dersem çok hata yapmış olmayacağım.

 

1894-6 ve 1909 katliamları

 

Kitapta yer alan, Ermenilerin Fransız Devrimi’nden etkilenmedikleri, sadece Ruslar tarafından kışkırtıldıkları, ya da 1877-8 savaşı sırasında Müslümanlara zulüm ettikleri gibi bir sürü deli saçması fikirlerle uğraşmayalım; Abdülhamit döneminde, 1894-96 yılları arasında muhafazakâr tahminle 80.000, en geniş rakamla 300.000 insanın öldürüldüğü Ermenilere yönelik katliamlar hakkında söylenenlere bakalım.

Kitaba göre bu tarihlerde katliam falan olmamış.Hiç Ermeni de öldürülmemiş. Sözkonusu olan sadece Ermenilerin kışkırtılması imiş. Kışkırtılan Ermeniler ayaklanmışlar ve Osmanlı güvenlik kuvvetlerini ve Müslümanları katletmişler. İsyanlar, her yere yayılmış ve hatta Ermeniler “isyana katılmayan Ermenileri dahi” öldürülmüşler.

1909 Adana katliamı hakkında verilen bilgi de farklı değil: “Ermeniler 1909’da Adana ve Dörtyol’da Müslümanlara saldırarak katliamlar başlattılar.” İsyanın elebaşısı ise, “Ermeni piskoposu Museg” imiş ve “Osmanlı Devleti’nin isyanı bastırması üzerine Mısır’a kaç(mış) ”. Bu söylenenleri bilgi kategorisinden bile saymak mümkün değil. Yazılanlar, kitap yazarlarının ideolojik körlüğü ile değil, “ne söylersen söyle, yer bu millet, salla gitsin” şımarıklığı ile açıklanabilir. İstediğini yaz, yeter ki Ermeni’ye karşı olsun, yazarların düsturu bu. Nitekim bu şımarıklık olmasa idi, Osmanlı Arşivi’nin Adana katliamına ilişkin çıkarttığı iki ciltlik kitaba bakabilirler; ortada iddia ettikleri Ermeni ayaklanmasının söz konusu olmadığını öğrenebilirlerdi.

 

1915 konusu

 

1915 konusuna gelince yazılanlar daha da tuhaflaşıyor. Tehcirin nedeni şöyle izah ediliyor; Sarıkamış yenilgisinden “sonra harekete geçen Ruslar; Van, Muş, Bitlis, Erzincan ve Trabzon’u işgal ettiler. Bu bölgedeki Ermeniler de Ruslarla birlikte hareket ederek işgal ettikleri yerlerde katliam yaptılar. Bugün Ermenilerin dünya kamuoyuna duyurmaya çalıştıkları 1915 olayları bu esnada yaşandı.”

Yapılan da şu olmuş; Taşnak ve Hınçak örgütleri hem Ruslarla işbirliği yapıyorlarmış hem de katliamlar yapıyorlarmış, “Osmanlı Devleti (de) Ermenilerin Ruslarla iş birliğini önlemek ve katliamlarını durdurmak için Ermeni terör... cemiyetlerini” kapatmış. Ve Ermenileri “geçici olarak” Suriye’ye göç ettirtmiş.

Kitaba göre, Ruslar tarafından silahlandırılan Ermeniler, “Türk köylerine baskınlar yaparak katliama giriş(miş)”ve isyanlar çıkartmışlar. İsyanlar nedeniyle göçe mecbur olan Müslümanlara saldırmışlar ve katliamlar yapmışlar. Osmanlı Hükümeti de bir karşı tedbir olarak, 24 Nisan 1915’te “Ermeni komite merkezlerinin kapatılması, belgelerine el konulması ve komite elebaşlarının tutuklanması” için bir genelge yayınlamış. Soykırım diye anılan bu genelge ve buna bağlı olarak yapılan 2345 kişilik tutuklama imiş.

Fakat bu önlemler yeterli olmayınca tehcir kanunu çıkartılmış. Ve “bu kanunla, bölgedeki Ermenilerden sadece isyan hareketine karışanlar savaş bölgesinden alınıp ülkenin güvenli bölgelerine göç ve yerleşime tabi” tutulmuşlar. Aynı bölgelerde, yaşayan “Süryani, Keldani, Musevi ve Rum”gibi topluluklara ise hiç dokunulmamış. Kitap yazarları keşfettikleri bu büyük hakikati, “bunların göçe tabi tutulmamaları sadece isyana katılan Ermenilerin göç ettirilmesi dikkat çekicidir”, cümlesi ile hatırlatmaktan gurur duyuyor gibidirler.

Söyleyecek söz bulamadığımı itiraf etmek zorundayım. 1990’lı yıllar aklıma geldi. O yıllarda bu tür deli saçması iddialar çok moda idi. Gündüz Aktan, Şükrü Elekdağ ve Yusuf Halaçoğlu gibileri bu yalanları bilgi diye yayarlardı. Ben de kendilerine, Başbakanlık Osmanlı Arşivi’nin yayınladığı belgeleri okumalarını salık verirdim. Bu belgelerde sadece Edirne, Kütahya, Bolu, Kastamonu gibi Anadolu’nun her yerinden Ermenilerin sürüldüğünü anlatılmıyordu. Ayrıca, vali ve kaymakamlar yazdıkları cevabi tellerde, bölgelerinde hiç Ermeni kalmadığını da bildiriyorlardı.

Bu iddiaların açıktan yalan olduğu anlaşıldıktan sonra bu tür saçmalıkları tekrar eden kalmamıştı. Ama anlaşılan Yeni Türkiyeci kurucuları, vizyoncularını eski yalanlar üstüne kurmaya karar vermişler. Kitaba yakından bakmaya devam edeceğim!