Hasan Cemal’in gözünden barikatlarıyla, beyaz yemenili analarıyla Nusaybin

115

Nusaybin’in bazı ara sokaklarında, sokağa çıkma yasağından geriye hendeklerin kalıntıları kalmış

215

Nusaybin’de bir duvarda: “Delikanlılık zırhlıda değil, yürekte olur”

315

Gençlerden biri “Nusaybin Suriye olur mu?” diye sorarken diğeri soruyu tamamlıyor: “Yani Nusaybin Kobanê olur mu?..”

415

Barikatın öte yanından müzik sesi gelince anlatıyorlar; “Devrimci şarkılar çalıyorlar. Biri, Kobane’de şehit düşen Viyan Peyman’ın anısına, Kobanê îro Xemgîne...”

515

Sokağa çıkma yasağında bu koca TIR’ı barikat olarak kullanmışlar...

615

Nusaybin’in Sara Başkan’ı “Bu savaşın en mağdurları çocuklar” derken Eş Başkan Cengiz Kök “Bu koşullarda özyönetim uygulamak mümkün değil” diyor

715

Beyaz yemenili annelerle oturuyoruz belediyede, bir anne anlatıyor: “Dört oğlum, iki kızım var. Bir oğlum dağda, bir oğlum zindanda

815

Perihan Anne: “11 çocuğum var, 2 oğlan şehit, dağda öldü. Kocam işkencede gitti...”

915

Gelinlikler savaşın içinde barışın simgeleri gibi duruyor

1015

Güzel bir kız çocuğu el sallıyor, altında sarı kırmızı yeşil renklerle RAPERİN yazıyor, anlamı ‘ayaklanmak’, öğreniyorum ki kızın adı da Raperin...

1115

1215

1315

1415

1515